(…) Na beogradskim pijacama povrće i voće još uvek miriše i to iz daljine. Tezge, kantari, digitalne vage, dodavanje od oka kao znak soldarisanja i uslužnosti, čuvanje straže kolegi sa susednog štanda… Sve su to odlike klasične beogradske pijace. U Beogradu se na pijacu tradicionalno rani(lo), ali to je danas običaj samo kod seljaka i penzionera, dok mlade domaćice iz generacije u generaciju sve kasnije i ustaju i rađaju.(…)
